Vogelreis Pyreneeën 2024

We verlaten Salas Altas en rijden in noordelijke richting over de A-2208. We stoppen op een soort plateau waar Aad al snel een orpheusspotvogel ontdekt, terwijl een grauwe gors zijn rinkelende liedje zingt in een kale boom (zie foto boven). Sander hoort en ziet twee kleine zwartkoppen, die elkaar achterna zitten. Peter ziet een grijze gors, die helaas niet door iedereen gezien wordt.  Het is grappig om te constateren hoe het gaat met de groep. Als Aad roept dat we verder gaan, duurt het nog een kwartier voordat iedereen in de auto zit, steeds is er wel weer iemand - inclusief Aad zelf - die iets ziet en de groep ophoudt.

Er cirkelen ook enkele vale gieren rond, die soms erg dichtbij voorbij vliegen.

Bij de volgende stop horen we westelijke orpheusgrasmus en een boomleewerik die luid “lu-lu-lu”” zingt. Wederom is het Sander die een nieuwe soort ziet vliegen, een Provençaalse grasmus. Het prachtige beestje laat zich moeilijk zien en vliegt steeds van de ene naar de andere struik, maar uiteindelijk vangt iedereen tenminste een glimp op van deze leuke soort. Een foto lukt me niet, wel van een Europese kanarie en een overvliegende rode wouw.

We rijden naar Aínsa en scoren onderweg nog boomkruiper, wielewaal en fuut. Bij de ingang naar de kloof zien we een grote gele kwikstaart bij de brug, waar we ook gaai, staartmees, vuurgoudhaan en zwartkop toevoegen. Het blijkt dat de kloof wegens steenslag is afgesloten, dus we kunnen al snel niet verder. Dan maar de alternatieve route vanuit Escalona noordwestwaarts. Terug naar de brug zien Sander en ik vlak naast de auto een mooie dwergarend, die echter door de andere auto’s gemist wordt. Voordat ik mijn fototoestel paraat heb, is de vogel al ver weg, dus meer dan een bewijsplaatje is het niet geworden. Op weg richting Fanlo zien we raven, een groep alpenkauwen en twee mooie grauwe klauwieren.

Op weg richting Fanlo zien we raven, een groep alpenkauwen en twee mooie grauwe klauwieren. Bij het volgende uitzichtpunt, met de prachtige naam Mirador del Cañón de Añisclo, waar we de besneeuwde drieduizenders van de Pyreneeën zien, komen een overvliegende goudvink en een zwarte mees voor het eerst op de lijst. Op een hek zitten twee muurhagedissen, die elkaar echt leuk vinden zo te zien. Steile rotsformaties, groene met bomen bedekte hellingen en snelstromend water in de vallei vormen een ultiem landschap. Ook een aasgier vliegt rond in het dal voor ons.

Bij Fanlo bereiken we op 1300 meter ons hoogste punt vandaag en dat wordt gevierd met het ontdekken van enkele citroenkanaries. Helaas geen foto's, want ze zijn best ver weg en zijn ook zo weer opgevlogen. De grote bonte speccht en de Iberische groene specht zien we wel en zijn de eerste twee spechten op de lijst. Als we willen vertrekken komt er een Lammergier mooi overvliegen. Er vliegt nog een kleinere rover recht, maar wie het weet, mag het zeggen.

We volgen stroomafwaarts de Rio Ara en als we een keer stoppen, ziet Aad een roodstuitzwaluw. Een rode wouw is een mooie prooi voor de fotografen als het beest een vliegshow vlak boven onze hoofden geeft. 

In Aínsa shoppen we boodschappen bij de Dia en dan besluiten we eerst naar Casa Domper te gaan. Onderweg zie ik nogmaals een dwergarend vliegen, die weer niet door de andere auto’s wordt gezien. Bijna thuis haalt Dick nog een schorpioen onder een steen vandaan, die Martin direct weet te determineren en zien we nog twee zomertortels, twee rode patrijzen en een bijeneter op een draad. Een mooie afsluiter van de dag.  De dagteller staat op 70 en in het totaal hebben we nu 118 soorten gezien. Echte bergsoorten hebben we gemist, dat blijkt toch niet gemakkelijk te zijn.